Ben jij bereid om de eerste stap te nemen?

Ik weet dat uit mijn verleden dat het mij dagelijks veel energie en tijd kostte. Nu kan ik gelukkig weer deze tijd besteden aan iets leuks of hobby beoefenen.

Wat kost het jou aan geluk?

Ben jij nu echt gelukkig? Overschaduwt je gevecht tegen het eten, je vriendschappen en relatie? Vermijd je bijeenkomsten/sociale activiteiten/uit eten gaan uit angst voor wel of niet eten? Kun je genieten van je dagelijkse dingen of ben je alleen bezig met eten?

Ik weet uit eigen ervaring dat ik destijds nergens van kon genieten. Ik voelde mij vaak onrustig en op een vrije dag, plande ik zelfs mijn eetbuien. Of dat ik wachtte tot mijn vriend weer moest gaan trainen in de avonduren, kon ik mij overgeven aan eten. Uit eten gaan was voor mij lastig, vaak daarna nog extra eetbui want ik had mijn regels overtreden.

Hou jij jezelf steeds voor de gek?

Morgen begin je weer, nee nog een laatste feestje of weekend en dan begin je weer. Geen eetbuien, misschien alles of niets. Hoelang hou jij jezelf voor je gek?

Nou in mijn geval tot mijn 30 ste jaar.

Ben jij iemand die het allemaal alleen en zelf wilt oplossen?

Kan jij het allemaal alleen doen? Kan jij het zelf allemaal wel aan? Denk jij dat je niemand nodig had. Ben jij een sterke vrouw en hulp vragen is zwak.

Deze overtuigingen zijn voor mij zo herkenbaar. Opgegroeid in een gezin met 7 broers, werken bij de politie, in een relatie zitten waar nooit over echte gevoelens werd gepraat. Achteraf logisch dat ik deze overtuigingen had, maar hield mijn eerstoornis wel in stand. Hulp vragen was “not done”.

Wanneer ga jij hulp vragen?

Misschien heb jarenlang in je eentje geprobeerd om het zelf op te lossen. Je zocht de oplossing op verkeerde plekken. Groeit de wanhoop, dat je als zoveel hebt probeert maar niets werkt. Wil jij niets liever dan hiervan afkomen?

25 jaar geleden was ik wanhopig en wilde op een gegeven moment alles aangrijpen, maar destijds was er helaas te weinig begeleiding m.b.t. emotie-eten. Ik zocht hulp maar was op verkeerde plekken. Tot ik mij ging aanmelden bij eetstoorniskliniek in Maastricht. Ik was bereid om wekelijks lang te reizen. Hierdoor begon mijn jarenlange begeleiding en herstel.

Ik ben inmiddels 20 jaar bevrijd van mijn eetstoornis. Ik voel mij weer gelukkig en heb een rijk sociaal leven, leuke creatieve hobby’s, veel energie, een fijne relatie en een baan wat ik met veel passie doe.

Velen zijn jouw al voorgegaan in mijn praktijk. Ik gun het jou ook een bevrijd leven…..

Wil jj er meer over weten, volg deze link /online-traject-bevrijd-jezelf-van-emotie-eten

HULP VRAGEN IS EEN TEKEN VAN KRACHT NIET VAN ZWAKTE!!!!

19-10-2021